Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Σε σκοτεινούς καιρούς - Μπέρτολτ Μπρεχτ


Δε θα λένε: Τον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε.
Θα λένε: Τον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.

Δε θα λένε: Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.
Θα λένε: τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.

Δε θα λένε: Τον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα.
Θα λένε: Τον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν
ενάντια στους εργάτες.


Μα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;

(1937)

2 σχόλια:

ΔΗΜΟΣ ΒΑΛΣΑΜΗΣ είπε...

ΑΝΑΜΟΝΗ….
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ.
ΥΠΕΡΘΕΜΑΤΙΖΩ …
ΜΑΤΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΜΙΣΕΨΩ
ΚΙ ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
ΔΕΝ ΜΟΥ ‘ ΓΝΕΨΑΝ ΑΚΟΜΗ ..
(. Από την ποιητική συλλλογη «ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΣ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ» 2004)

ΔΗΜΟΣ ΒΑΛΣΑΜΗΣ

Ανώνυμος είπε...

«ΖΕΙ»
Του είπαν θα φύγει.
Αλλά θα Ζει…
Έφυγε…
Δεν σάλεψε φύλλο.
Μόνο το φθινόπωρο τον θυμήθηκε.
Σκόρπισε λίγα φυλλαράκια πάνω του.
Έτσι για να μας θυμίζει,
πως αυτό δεν λησμονεί τους ποιητές του.

ΜΑΚΗΣ ΔΕΙΛΙΝΟΣ