'Ηθελα να γίνω η δικαιοσύνη,
η αγάπη και η οργή του θεού, όλα σε ένα.
--Αύριο θα γίνει διαδήλωση
--Μαμά, μπαμπά! Θέλω να έρθω
και γω μαζί σας αύριο!
--Πού?
--Να διαδηλώσω στο δρόμο!
--Είναι πολύ επικίνδυνο. Πυροβολούν
ανθρώπους!
--Μα για να πετύχει μια επανάσταση
πρέπει να την υποστηρίξει όλος ο λαός.
--Μπορείς να πάρεις μέρος
αργότερα.
--Ναι! Καλά! Όταν θα χει τελειώσει. Σας παρακαλώ.
--Στο κρεβάτι σου αμέσως
τώρα.
--Μα..
Κάθε βράδυ συζητούσα επί
μακρόν με το θεό.
--Θεέ! Μα που είσαι επιτέλους?
Εκείνη, όμως, τη νύχτα δεν
ήρθε...
--Εσύ, σταμάτα!
Ήταν το γυναικείο τμήμα των
φρουρών της επανάστασης. Η δουλειά τους ήταν να μας επαναφέρουν στον ίσιο
δρόμο.
--Γιατί φοράς παπούτσια
πανκ? Δε ντρέπεσαι να φοράς τόσο στενό τζιν? Φόρα σωστά τη μαντίλα σου,
πουτανάκι!
--Από τότε που επικράτησε η
ισλαμική επανάσταση, δεν έχουμε πια πολιτικούς κρατούμενους!
--Κυρία! Πώς τολμάτε να μας
λέτε τέτοια ψέματα?
--Σατράπι! ΑΠΟΒΑΛΛΕΣΑΙ!
--Σήμερα πήγα και βρήκα τη
διευθύντρια. Με διαβεβαίωσε ότι δεν σου έκανε αναφορά αυτή τη φορά, αλλά
λαμβάνοντας υπ' όψιν το χαρακτήρα σου, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλύτερα να
έφευγες από τη χώρα.
--Τι?
...
--Μην ξεχάσεις ποτέ ποια
είσαι!
--Όχι, δεν θα το ξεχάσω
ποτέ...
Καμιά κραυγή στον κόσμο δεν
μπορούσε να απαλύνει τον πόνο και την οργή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου