Μια μέρα θα κυκλοφορώ με φτερά
από τα αποκόμματα των εφημερίδων
που έγραψαν για την ελευθερία
και θα ψάξω να σου μιλήσω
για την επικίνδυνη συνήθεια που έχω
να ονειρεύομαι
ένα κίνητρο για τη ζωή
και μια υστεροφημία για το θάνατο.
Μ’ ακούς;
ή μήπως σκέπασαν τις αισθήσεις σου
οι σειρήνες των ασθενοφόρων;
Στο ιστορικό μου να διαγράψεις οριστικά
τη σκοτεινή ένδειξη
«Καταθλιπτικός».
Επιπόλαιη διάγνωση, βλέπεις.
Με τούτο μονάχα να την αποκαταστήσεις:
«Ονειρόπληκτος».
Και με αποσιωπητικά να τη συνοδεύσεις.
Να μη στέκει εκεί έξω δίχως συντροφιά.
Σα να έχει - τάχα
και κάτι ἀλλο πάντα να σου πει.
Σε παρακαλώ...
μη μ' αφήνεις να ξεχάσω.
2 σχόλια:
Το αγαπημένο μου ποίημα του ποιητή!...
γιατι αν δε βγαλουμε φτερα πως θα πραγματοποιησουμε τα ονειρα μας?
Δημοσίευση σχολίου