Νικόλας Άσιμος – Η μουσική και το κατεστημένο της
Περίοδο
μεταβατική περνάει η μουσική μας, το έχουμε ξαναγράψει και είναι διαπίστωση
όλων εκείνων, καλλιτεχνών και παραγόντων, που κινούνται στο χώρο του σόου –
μπίζνες. Ωστόσο νέοι καλλιτέχνες κάνουν –κι ίσως να είναι φυσικό- την εμφάνιση τους,
με φιλοδοξίες και όνειρα, με ενθουσιασμό και την απόφαση να αγωνιστούν ενάντια
στο περιβόητο “κατεστημένο”.
Ένας
από αυτός, ο νεαρός Νικόλας Άσιμος, που γράφει μόνος τα τραγούδια του, στίχους και
μουσική, και που, τελευταία κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “ο
μηχανισμός”, ένα τραγούδι που, όπως μας είπε
ο ίδιος “στέκεται κριτικά απέναντι στο θέμα ενός τραγουδιστή, ενός καλλιτέχνη,
ο οποίος λειτουργεί μέσα στο χώρο του σόου μπίζνες, αλλά έχοντας πολιτική τοποθέτηση
αντίθετη”.
Όμως,
ας αφήσουμε τους στίχους του “Μηχανισμού” να μας μιλήσουν:
“Με
πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής / και να γυρίσω δίσκο
Τι
να κάνω ήτανε γραφτό / θέλω δε το θέλω ότι τραγουδώ να το πουλώ να ζήσω.
Όταν
πάω στον παραγωγό / πρέπει να βολέψω έτσι το γραφτό
να
του γυαλίσει για να το πουλήσει / να ‘χει σαλέπι για να του αρέσει
να
έχει θέμα με έρωτα και αίμα / να είναι λόγια, λόγια κομπολόγια
να
σας καλοκαρδίσω / για να σας γαλουχήσω
κι
από χρέος συναδελφικό / να χαμογελάω στο κοινό”
- Θέλει
να χτυπήσεις το κύκλωμα, παρατηρούμε. Βγάζοντας όμως δίσκους μπαίνεις κι εσύ
μέσα σε αυτό.
Εγώ,
από τοποθέτηση ιδεολογική προσπαθώ να χτυπήσω το κύκλωμα. Γράφω τραγούδια και
τα τραγούδια αυτά πρέπει να ακουστούν σε κάποιο μαγαζί η να κυκλοφορήσουν σε
δίσκους… Το θέμα που περισσότερο τώρα μ’
απασχολεί, είναι ότι απ’ τη στιγμή που υπάρχει η επίσημη λογοκρισία, δηλαδή η
λογοκρισία του υπουργείου Προεδρίας, οι απαγορεύσεις των ήδη λογοκριμένων
τραγουδιών από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση είναι μέτρο χουντικό και
παράνομο. Κι έχει σαν αποτέλεσμα να διαιωνίζει την κατάσταση που όλοι ξέρουμε,
στο χώρο της τέχνης. Έχοντας τον βραχνά της λογοκρισίας, οι δισκογραφικές
εταιρίες, για να έρθω στο χώρο της μουσικής, αναγκάζονται να γυρίζουν τόσα
ανόητα πράγματα! Γιατί δυστυχώς, αυτά “περνάνε”.
Φοιτητής
της φιλοσοφικής (τώρα τα έχει, σχεδόν, εγκαταλείψει) ο Νικόλας Άσιμος είναι και
ηθοποιός, έχει δουλέψει στο θέατρο, παλιότερα με τους φοιτητές στη Θεσσαλονίκη,
κι όσο για μπουάτ, έχει εμφανιστεί στο “Λευκό Πύργο” της συμπρωτεύουσας και
πέρσι στο “Χνάρι” της Πλάκας.
-Σχεδιάζω
τώρα μαζί με μια ομάδα παιδιών, να
δημιουργήσω το “Θέατρο της Φτώχειας”. Μ’
αυτό είχαμε αρχίσει από πέρσι αλλά δώσαμε μόνο τρεις παραστάσεις. Θα είναι
το πρώτο πολιτικό καμπαρέ στην Ελλάδα, με τραγούδια και νούμερα πολιτικής
φύσεως, με στόχο μας την κατάργηση του συγκεκριμένου τραγουδιστή και της συγκεκριμένης
ορχήστρας. Το πρόβλημα μας σε αυτό το θέμα είναι το οικονομικό. Όσο για μένα, από
χρόνια τώρα γράφω μουσική και στίχους, προσπαθώντας να θέσω τη δουλειά μου στην
υπηρεσία του ιδεολογικού μου πιστεύω.
Τώρα,
ο Νικόλας Άσιμος ετοιμάζει τον πρώτο μεγάλο δίσκο του, ο οποίος θα κυκλοφορήσει
σύντομα.
Πηγή: www.seidis.blogspot.com |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου