Κατερίνα Γώγου - Σ’ ένα κόκκινο μπαλόνι

Σε ενοχοποιούν

όχι τόσο οι πράξεις σου

σε ενοχοποιούν οι σκέψεις

οι σχέσεις σου

κάτι χαμόγελα που έσβησες

κάτι μαλακισμένες εικόνες που κουβαλάς

σχεδόν ηλιοβασίλεμα.

Σε ενοχοποιεί η αθωότητά σου

και αυτά που της χρωστάς.

Κάτι λάθη

και κάτι πάθη.

Και έτσι είσαι ζωγραφισμένος

σ' ένα κόκκινο μπαλόνι που ανεβαίνει

δε μιλάει

ανεβαίνει πάνω απ’ την πόλη.

Εσύ Τζιμάκο, πήγες

θα’ φαγες ραδίκια

αλλά τώρα κανείς σας δεν είναι…

Κόμπος πατέρα…

Κι εγώ βρούβες και βρούβες και βρούβες.

Και πάλι μάσησα

πως έχω εσάς

να μην κλαίω – και ούτε ΑΝΑ-σφάλειες.

Η Κατερίνα είμαι, μωρέ.

Πού στην ευχή είσαστε; Πού, ρε;

"Με λένε οδύσσεια" 2002