Κατερίνα Γώγου - Θα γεννηθώ

1940. Σε λίγο. Θα γεννηθώ.

Και είκοσι πέντε ημερών, πίσω απ' τις παλιές σιδερογραμμές

στο σινεμά "Λαού". Βοτανικός εκεί. Μεταξουργείο. Κολωνός.

Πάλι πατέρας

με φροντίδα περισσή

στην αυλή

με πίεση στη μάνικα

θα φροντίσει να πάω από πνιγμό

γιατί ως γνωστόν

ήμουνα κορίτσι.

Απέναντι απ' το σπίτι μας

γκαράζ που το' χαν Γερμανοί

κι η μάνα μου έβαζε κινίνο στις ρώγες

να μη θηλάζω άλλο.

Μου είπε περήφανη πως το κατάλαβα

και το πρώτο το έφτυνα.

Όμως δεν έτρωγε

δεν είχε γάλα άλλο

όμως ήμουνα από πάντα μου μόνη μου

ήθελα εκεί να κοιμόμουν!

Τι θα γινόμουν άραγε, θεέ μου

αν δε μου ‘χες δώσει δώρο θυσίας

την ποίηση;

Από που, πως νεκρή ζωντανή, εδώ θα κρατιόμουν;

"Με λένε οδύσσεια", 2002